من! کیم؟!
من! کیم؟! من کیم؟
دختری 30 ساله برای پدر و مادری که حجِ تمتعِ خود را به یُمن قدومِ پرخیرش می دانند و از بزرگ شدنش هیچ نفهمیده اند، گویی که همیشه بزرگ بوده است!
خواهری سه وجهی با یک دهه فاصله از برادرِ بزرگتر و دوسالی کمتر، از خواهری که شاید سلایقِ مشترک داشته باشند ولی عقایدِ مشترک، نه! و خواهر 22 ساله ای برای برادری دیگر که دغدغه ی زندگیش بوده و هست و خواهد بود!
همسری بیش از هفت ساله، که قبل تر ها رفیقِ شفیقی هم بود و این روزها به برکتِ دل مشغولی ها ، دورترها ایستاده و اکنون، سعی دارد کمرنگی ِ نقشش را بیامیزد!
و... مادری که یکسال و شش ماهگی را هفته ای دیگر پشتِ سر می گذارد!!! و این نقشش را دوست تر میدارد، زیاد!!!! گویی هیچ نقشِ رنگ و لعاب دارِ دیگری نداشته، انگار فقط آفریده شده تا مادری کند و به تبع عشق بورزد و زندگی بسازد.
این برکتِ بزرگ به بهایِ کدام نیکی اش بوده نمی داند! فقط می داند از آغوشِ خدا هدیه ای بی بدیل به دستانش سپرده شده تا در زمین خدایی کند!...
پروردگارا ! هدیه ات را شکر، بی حد و بی حساب!
یاری ام کن که همواره قدردان ِ نعمتت باشم و سربلند و پیروز هدیه ات را به ثمر رسانم! آمین.
