روزهای بی بازگشت...
لبخندهایت ...
نشستن ها...
کنجکاوی ها...
گامهای کوچکی که با کمکمان بر می داری....
کودکی ها....
این روزها،
این روزهای مادرانه، دلم میخواهد همه چیز کمی آهستهتر رخ بدهد، تا من بتوانم همهاش را در یک نفس حبس کنم. یک نفس عمیــــــــــــــــــــق!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی